Cytaty
Jeżeli się oddaje komuś serce i ten ktoś umiera, czy zabiera ofiarowane serce ze sobą? Czy potem do końca życia chodzi się z wielką dziurą w środku, której już nic nigdy nie zdoła zapełnić?
Są zwyczajne godziny i są godziny ułomne, kiedy czas zatrzymuje się i potyka, kiedy życie - prawdziwe życie - wydaje się toczyć gdzieś dalej.
Ignorowanie to nie to samo, co ignorancja, taką postawę trzeba sobie wypracować.
- To było - powiedziałam mu - najlepsze pół roku w moim życiu. Milczeliśmy długo. - To zabawne Clark, ale w moim też.
Co by było, gdyby zabrakło jutra? Gdyby zostało nam tylko dzisiaj? Jeśli przydarzyłoby się to właśnie nam, liczyłabym na najdłuższy dzień spędzony w twoim towarzystwie. Wypełniłabym ten dzień tobą i robiłabym wszystko, co uwielbiam: śmiałabym się, rozmawiała, słuchała, poznawała i kochała, kochała, kochała. Każdy dzień uczyniłabym tym dzisiejszym i spędziła go tylko z tobą. Ani...
RozwińTakie właśnie szczęście jest chyba największe, kiedy nie potrafi się podać tylko jednego powodu.
Dzięki pamięci można przeżywać młodość w każdym wieku. Najważniejsze to mieć co wspominać.
-Szczęściarz z ciebie - oświadczył Will, kiedy Nathan zaczął wyprowadzać wózek na zewnątrz.-Potrafi świetnie umyć człowieka w łóżku - powiedział to tak szybko, że drzwi zamknęły się, zanim do Patricka dotarł sens jego słów.
... dla niego ogół dziewcząt na świecie dzieli się na dwa gatunki: pierwszy - wszystkie dziewczęta na świecie prócz niej; są to zwykłe sobie dziewczęta, mające wszelkie ludzkie niedoskonałości; i drugi gatunek - ona jedna, bez żadnej ułomności, górująca nad wszystkim, co ludzkie.
Nie chodzi o miłość wtłaczającą dwoje ludzi w formy, do których nie pasują, tylko o taką, która luzuje ich uścisk, zostawia miejsce na rozwój. I kompromisy, które mówią: w moim sercu będzie miejsce, które ma twój kształt, a jeśli kształt się zmieni, dostosuję się do tego. Bez względu na to, dokąd się udamy, nasza miłość się rozciągnie, by nas objąć. I to budzi we mnie poczucie,...
RozwińNigdy nie jesteś największym dziwakiem w pokoju.
Żyjesz książkami. To oczywiste, że nie masz swojego życia. Nikt z nas go nie ma. Zawsze jest coś zbyt dobrego do przeczytania”.
Teraz po latach wiem, że bez niej nigdy bym nie żył, nie tak naprawdę, nie pełną piersią. Bez niej prześlizgiwałbym się tylko pomiędzy zdarzeniami, woziłbym ciało z miejsca na miejsce, wypatrując, szukając jej i nie wiedząc, że jej szukam.
Może empatia, podobnie jak niewykorzystywany mięsień, najzwyczajniej w świecie ulega atrofii.